ในภาษาสันสกฤตจะใช้คำว่า อัมรา (Amra) ซึ่งนับว่าเป็นมงคลนาม และเป็นเครื่องหมายประกอบความดี หรือในทางอิทพลต่างๆ เช่น ต้นไม้ที่มีกลิ่นหอมทำนองเดียวกับมะม่วงก็จะใช้คำว่า “Amra Gandhaka” ซึ่งหมายความว่า “กลิ่นหอมของมะม่วง”และชายหญิงชั้นสุงของชาวฮินดูก็มักจะนำชื่อมาประกอบ เช่น นางหญิงสาว ผู้ถวายสวนมะม่วงแด่พระพุทธเจ้าก็ใช้นามว่า อัมดาราริกา แต่ตามพุทธประวัติใช้ว่า นางอัมพปาลี และในวรรณคดีของอินเดียหลายเรื่องได้มีการกล่าวถึงมะม่วง เช่น เรื่องเมฆทูต (Meghaduta) ของการิททาส ซึ่งเป็นนักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ของอินเดีย
มะม่วงมีปลูกในอินเดียมากในสมัยที่กำลังเจริญด้วยวัฒนธรรมดังจะเห็นได้ว่าบนสถูปของพระพุทธศาสนา ก็ปลูกมะม่วงไว้
ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมื่อโมกุลเข้าครอบครองอินเดีย มะม่วงได้รับการยกย่องเป็นต้นไม้ในพระบรมราชาอุปถัมภ์ และใน ค.ศ. 1556-1605 อัคบาร์มหาราช ซึ่งหลงใหลมะม่วงที่สุด ถึงกับให้ปลูกมะมม่วงพันธุ์ลัคบา ซึ่งถือว่าดีที่สุดในสมัยนั้นไว้ในสวนใหญ่ใกล ้ดาระภังค์ เป็นจำนวน 100,000 ต้นซึ่งแสดงให้เห็นว่า มะม่วงเป็นผลไม้ที่สำคัญที่สุดในสมัยนั้น
ประเทศไทยนั้นได้นำมะม่วงมาปลูกขึ้นเมื่อไรและใครเป็นผู้นำมาปลูกก็ยังไม่ปรากฏชัดเจนนัก ซึ่งได้มีการสันนิฐานไว้ 2 ทาง คือ ประเทศอินเดียและไทยได้ทำการติดต่อทางการค้าและทางวัฒนธรรมมาอย่างช้านาน และพืชพันธุ์ไม้ต่าง ๆ ส่วนมากก็นำก็นำมาจากประเทศอินเดียหรือมิฉะนั้นก็คงนำเข้ามาพร้อม ๆ กับการเผยแพร่พระพุทธศาสนาจากประเทศอินเดียเข้าสู่ประเทศไทยจนถือได้ว่าเป็นผลไม้พื้นเมืองของไทย แอล บี ซิงห์ ( L.B Singh) กล่าวไว้ว่าในมินดาเนาของประเทศฟิลิปปินส์ได้นำพันธุ์มะม่วงจากประเทศไทยไปปลูกใน ค.ศ. 1600-1650
มะม่วงนั้นเป็นผลไม้ที่ขึ้นได้ดีในดินแทบทุกชนิด และปลูกได้ทุกภาคของประเทศไทย ดินที่เหมาะสมสำหรับมะม่วง คือ ดินร่วนที่มีการระบายน้ำดี มีความเป็นกรดด่างของดิน(pH) ไม่เกิน 7. 5และสามารถปลูกในที่แห้งแล้งจนถึงในที่ที่มีฝนตกชุกประมาณ 190 – 205 เซนติเมตรต่อปีในประจุบันมะม่วงไทยเป็นที่แพร่หลายและเป็นที่นิยมของชาวต่างประเทศมาก และประเทศไทยยังสามารถส่งมะม่วงพันธุ์หนังกลางวันไปจำหน่ายยังตลาดญี่ปุ่นได้ถึงแม้เป็นเพียงการเริ่มต้นก็ตาม จึงทำให้ชาวสวนและเกษตรกรทั่วไป หันมาปลูกมะม่วงเพื่อการส่งออกกันอย่วงจริงจังและระบบการปลูกได้เปลี่ยนจากเดิม ซึ่งเคยปลูกแบบห่างก็เปลี่ยนเป็นปลูกแบบชิดหรือระบบปลูกถี่นอกจากนี่ก็ได้มีการใช้สารเคมีและเทคโนโลยีสมัยใหม่มาช่วยทำให้เกษตรกรสามารถบังคับให้มะม่วงออกดอกนอกฤดูการได้
มะม่วงมีปลูกในอินเดียมากในสมัยที่กำลังเจริญด้วยวัฒนธรรมดังจะเห็นได้ว่าบนสถูปของพระพุทธศาสนา ก็ปลูกมะม่วงไว้
ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมื่อโมกุลเข้าครอบครองอินเดีย มะม่วงได้รับการยกย่องเป็นต้นไม้ในพระบรมราชาอุปถัมภ์ และใน ค.ศ. 1556-1605 อัคบาร์มหาราช ซึ่งหลงใหลมะม่วงที่สุด ถึงกับให้ปลูกมะมม่วงพันธุ์ลัคบา ซึ่งถือว่าดีที่สุดในสมัยนั้นไว้ในสวนใหญ่ใกล ้ดาระภังค์ เป็นจำนวน 100,000 ต้นซึ่งแสดงให้เห็นว่า มะม่วงเป็นผลไม้ที่สำคัญที่สุดในสมัยนั้น
ประเทศไทยนั้นได้นำมะม่วงมาปลูกขึ้นเมื่อไรและใครเป็นผู้นำมาปลูกก็ยังไม่ปรากฏชัดเจนนัก ซึ่งได้มีการสันนิฐานไว้ 2 ทาง คือ ประเทศอินเดียและไทยได้ทำการติดต่อทางการค้าและทางวัฒนธรรมมาอย่างช้านาน และพืชพันธุ์ไม้ต่าง ๆ ส่วนมากก็นำก็นำมาจากประเทศอินเดียหรือมิฉะนั้นก็คงนำเข้ามาพร้อม ๆ กับการเผยแพร่พระพุทธศาสนาจากประเทศอินเดียเข้าสู่ประเทศไทยจนถือได้ว่าเป็นผลไม้พื้นเมืองของไทย แอล บี ซิงห์ ( L.B Singh) กล่าวไว้ว่าในมินดาเนาของประเทศฟิลิปปินส์ได้นำพันธุ์มะม่วงจากประเทศไทยไปปลูกใน ค.ศ. 1600-1650
มะม่วงนั้นเป็นผลไม้ที่ขึ้นได้ดีในดินแทบทุกชนิด และปลูกได้ทุกภาคของประเทศไทย ดินที่เหมาะสมสำหรับมะม่วง คือ ดินร่วนที่มีการระบายน้ำดี มีความเป็นกรดด่างของดิน(pH) ไม่เกิน 7. 5และสามารถปลูกในที่แห้งแล้งจนถึงในที่ที่มีฝนตกชุกประมาณ 190 – 205 เซนติเมตรต่อปีในประจุบันมะม่วงไทยเป็นที่แพร่หลายและเป็นที่นิยมของชาวต่างประเทศมาก และประเทศไทยยังสามารถส่งมะม่วงพันธุ์หนังกลางวันไปจำหน่ายยังตลาดญี่ปุ่นได้ถึงแม้เป็นเพียงการเริ่มต้นก็ตาม จึงทำให้ชาวสวนและเกษตรกรทั่วไป หันมาปลูกมะม่วงเพื่อการส่งออกกันอย่วงจริงจังและระบบการปลูกได้เปลี่ยนจากเดิม ซึ่งเคยปลูกแบบห่างก็เปลี่ยนเป็นปลูกแบบชิดหรือระบบปลูกถี่นอกจากนี่ก็ได้มีการใช้สารเคมีและเทคโนโลยีสมัยใหม่มาช่วยทำให้เกษตรกรสามารถบังคับให้มะม่วงออกดอกนอกฤดูการได้
“ สวนลุงสงวน จังหวัดปราจีนบุรี ” http://www.cat-aou.blogspot.com จำหน่ายกิ่งพันธุ์มะม่วง สถานที่ตั้งอยู่บนถนน 320 (ระยะทาง 300 เมตร) บ้านเลขที่ 4 หมู่ 6 ต.บ้านพระ อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี 25230 สนใจติดต่อ โทร. 082-4660376 น่ะค่ะ/ครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น